Zeventig, mijn oudste zus die
de verstandigste is van ons allemaal, zei dat je leeftijd niets anders dan een
getal; een of twee cijfers achter of naast elkaar gezet. Verder heeft dat getal
geen enkel betekenis waar je wakker van ligt. OK, het is nu eenmaal de
natuurwet dat hoe hoger het getal hoe ouder de leeftijd is, maar zolang je er
lekker bij voelt en gezond bent, is er geen vuiltje in de lucht. Zij heeft daar
nooit een keer aan getwijfeld dat er ooit eens iemand op de wereld haar ware
leeftijd zal schatten, en zij geeft er ook niets om of zij het goed hebben of
niet, zij hebben tot nu toe altijd fout geschat, in de positieve zin, dus why
bother zegt ze dan. Soms noemen we haar oneerbiedig: onze Moederoverste.
Terwijl ik het tegengestelde
ben, ik zei tegen iedereen als we over leeftijd hebben hoe oud ik werkelijk
ben, en ik genoot van het ongeloof die op hun gezicht te lezen is als ze het
hoorden. Nee, ik ben niet ijdel, maar ik ben graag “af” zonder dat make over gedoe
met plamuur en bijbehorende attributen. Poeder, lipstick en de wenkbrauwen
accentueren, dat is mijn make up sinds mijn stalker zich kenbaar maakte. Nee,
het is niet dat ik niet meer geef om mijn uiterlijk, in tegendeel mijn face
loopt nu als een rode draad voor de rest van mijn leven wat er nog over is.
Vandaar dat ik als voorwoord van mijn blog “Faces from the past” als titel
gebruik. Oooohhh…ik hoor u al denken; wat een arrogantie, een biografie in haar
blog te schrijven is wat ik noem “eigendunk”, maar een biografie met een
story-board van haar faces alleen, is zonder twijfel arrogantie met hoofdletter
A.
word
vervolgt......MY STALKER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten