PROLOOG

Ik zal mij eerst voorstellen, ik ben Vicky Alexander-Lim, geboren in Cheribon – Indonesie op 16-10-1941. Ik ben vorig jaar 70 geworden, en aan de hand van die leeftijd wil ik als proloog in mijn weblog beginnen. Ik probeer ondanks de ernst van mijn ziekte een anekdotische draai te geven met het schrijven daarover, zodat het niet al te beladen en als zware kost te lezen is.

Verder is de weblog een soort autobiografie aangevuld met foto’s uit de tijd dat ik het verdict hoorde, dat ik Mr.P als mijn alter ego kreeg. En ik hoop, ook van de toekomst voor zolang het duurt.

Waarom doe ik dit? Of beter gezegd, wat is de drang om dit alles op te schrijven? Wat of wie heeft er belang bij deze weblog? Allereerst, doe ik dit voor mijzelf, ik heb een klankbord nodig  waar ik met mijn gevoelens, onzekerheid en angst kwijt kan en, ik hoop de lezers / lezeressen  mij van  eerlijke commentaar en repliek dient. 

Ten tweede hoop ik hiermee anderen te laten inzien, dat zij niet het enige zijn, die alles in stilte zelf moet verwerken om wat voor reden dan ook, want geloof mij daar is een goede reden waarom ik of somebody in haar eentje de angst en nachtmerries zelf moet beleven.

Wegens de progressieve aard van mijn ziekte is mijn leus dan ook heel simpel en veel gebruikt:

Carpe Diem

word vervolgt.... ZEVENTIG