IK negeerde al die verzoeken die erna kwamen tot…een beroemde
fotograaf met het verzoek om in mijn kring opgenomen te worden….Aha…dacht ik
nog, gebeurt me niet voor de 2e keer….ging met mijn muisje erop
staan en ik zag een gedistingeerde heer op leeftijd en prachtige foto’s die in
zijn album te zien was op zijn page. Wel…denk ik, dit kan niet mis gaan…en ik
liet hem toe…en toen kwam het sneaky gedoe aan de gang…..ik liet hem in, en hij
nam er 3 mee, ook fotografen stond het erop…ach…waarom ook niet,,maar ieder van
die drie kwamen met 5 of 7 of 4 en zo ging het door tot ik er honderden van
heb. Ik heb met een paar verder een “band”geconverseerd zoals daarboven genoemd
over een verjaardag—beetje kinderachtig, maar gezellig en onspannend--- en met
velen af gehaakt. Ik had me voorgenomen om voorzichtig te zijn en de conversatie met: “hello en welkom” en niet verder.
Tot ik dacht dat ik een mede lotgenoot te hebben gevonden,
een newbe in G+. In de tussentijd had ik een Googleblog gemaakt met als inhoud
mijn leven met Mr. en mijn veranderingen in fysiek en psychisch. Ik had
daarvoor veel foto’s gebruikt en persoonlijk vind ik dat het meer een Narcistische
indruk geeft. Het kan mij niets schelen, het is mijn blog over mijn leven en
mijn gezicht. Voordeel van de nieuwe techniek dat je niet meer afhankelijk bent
van anderen om je eigen foto te maken…
Ik heb dus die jongeman verwelkom en draafde voor even
door…en ik zei…ik hoop niet dat iedereen deze leest, niet dat ik iets onzedelijk
schreef of zo, maar ik schreef gewoon dingen over mijn onbegrip over G+…en ook
zoiets van:…oh ik zie dat je slim was geweest, je hebt dit op
“beperkt”geplaatst, ik ben ff erop gaan staan en ik zie alleen de foto’s van
jou en van mij…het is dus privé….dat kan ik nog niet, kweet niet eens hoe het
moet…..
De jongeman reageerde:…wat voor foto? Ik begrijp je niet,
leg dat eens uit…..
Ach zo…dacht ik….en ik schreef: ik ben er weer
ingetuimeld….jij weet meer van G+ en
over al dat culturele gedoe dat was allemaal leugens….je lacht je zeker
kapot he dat ik erin getrapt was…..nou,
lekker niet dit keer, daaaag…..en ik reageerde niet meer op zijn reactie van:
ik begrijp je niet…er zijn altijd van debielen die lachen…of zoiets… IK voel me
beetgenomen en voor de gek gehouden…
The joke is
on me…..
Weer was ik teleurgesteld op the cyberspace…en omdat ik niet
weet of het kan om zomaar al die die kringen zonder meer te verwijderen vroeg ik een “vriend”……ja, een cybervriend,
tenminste ik hoop dat hij echt een cybervriend voor mij is, tot nu toe heeft
hij zich als een vriend gedragen en mijn eindeloze vragen beantwoord, wat niet altijd begrijpelijk is voor mij, maar hij was er als ik iets te
vragen heb over G+ en ook eerlijk (hoop ik) zijn mening gezegd over mijn blog..
Wel vriend, ik weet dat je dit zal lezen one day….verbeeld je je maar niet dat
je apart bent..:))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten